Stromae –Santé (Multitude)
Bob Dylan – The Rolling Thunder Revue
Dizzy Gillespie – Live 1987
Silk Sonic – An Evening with Silk Sonic
Typhoon – Lichthuis
Massive Attack –  Mezzanine
Tom Waits – Alice
David Byrne – Burning down the house
Neil Young & Crazy Horse – Rust never Sleeps
Lauryn Hill & The Roots – Live in Philadelphia July 4, 2012

Stromae –Santé

Ik hoorde Stromae voor het eerst tijdens de Franse les in het Conservatorium: Alors on danse! Vrolijk en dramatisch tegelijkertijd, als Francofiel sprak me dat meteen aan. De CD heb ik snel gekocht toen ik andere liedjes had gehoord. Vorig jaar stond opeens dit liedje on-line: een geëngageerd nummer dat ook nog gaaf in elkaar zit. Dezer dagen hoorde ik een nieuw nummer, l’Enfer, als proeve van de nieuwe CD die er aan komt, dat lijkt me een hamerstuk!

The Water is Wide – Bob Dylan, Joan Baez

In het kader van de Bootlegseries met werk van Bob Dylan kwam recent een CD uit met opnamen uit de Rolling Thunder Revue in 1975. Daarop werd ik nogal geraakt door het nummer “The Water is Wide” dat hij met Joan Baez zingt. Het is “A last Farewell”, een folkklassieker die ik kende van een LP van de New Christy Minstrels die ik in mijn lagere schooltijd veel draaide. Ik had het nummer in geen decennia gehoord. Recent kreeg ik de LP uit de nalatenschap van mijn moeder.

en voor wie het kan hebben:

Dizzy Gillespie – Tanga/Con Alma

De laatste tijd draai ik ook regelmatig oude jazz. Aangezien ik weer een platenspeler heb en stapels oude LP-ramsj uit de uitverkoopbakken met prachtige oude opnamen kom ik weer oude favorieten van me tegen zoals deze van Dizzy Gillespie (en een niet te onderschatten Sam Rivers).

Leave the Door open – Silk Sonic

Anderson Paak kan ik me vaag herinneren van een festival ergens, daar was het erg experimenteel wat hij deed. Tegenwoordig wijst mijn zoon me op zijn muziek met Bruno Mars, een slick dude die me al eerder charmeerde met Uptown Funk dat met Mark Ronson gemaakt werd. Silk Sonic laat het Amerikaanse optimisme weer tegen de stroom van ellende daar op klotsen ondersteund door echos van zwarte muziekgeschiedenis. Het is niet voor niets dat Bootsy Collins regelmatig opduikt op deze plaat.

Alles OK – Typhoon en Roos Rebergen

Blij dat Typhoon weer actief is. Zijn CD Lichthuis vind ik erg geslaagd en de diverse samenwerkingen vind ik ook erg verrassend. Ik hoop hem ook een keer live te zien als het weer kan. Van dit liedje wordt ik erg vrolijk.

Teardrop – Massive Attack

Ook een gaaf nummer van de CD Mezzanine die regelmatig op mijn CD-speler ligt. De video bij dit nummer is bijzonder en maakt verschillende gevoelens los. Ben benieuwd of ze nog wel eens wat droppen…

Alice – Tom Waits

Tom Waits is al lang een favoriet van me. Tijdens mijn academietijd speelde ik de Schmalzy eerste LP’s grijs. Vooral de raps op Nighthawks for the Diner vond ik prachtig. In de Punkperiode begon hij zich te heroriënteren op meer Europese muziek als die van Kurt Weil of Balkanmuziek. Later verschijnen er toch weer Jazzballads op zijn albums zoals deze.

David Byrne – Burning down the house

Prachtig nummer natuurlijk, maar in David Byrne’s American Utopia wordt er nog wat anders van gemaakt. De film die Spike Lee hiervan maakte werd oudejaarsnacht door de BRT uitgezonden. Ik kwam er terecht toen in Jool’s Hootenanny party het ene na het andere archiefstuk werd vertoond. Toen Lulu voor de zoveelste keer mocht zingen zocht ik verder om in deze film terecht te komen: erg de moeite waard!

Neil Young & Crazy Horse – Hey hey my my  (out of the blue into the black)

Een hippy antwoord op de punkbeweging, van de lp rust never sleeps. Hij had het fout: goede muziek blijft altijd relevant! Kan je fijn bij hameren als je doeken aan het opspannen bent!

Concert – Lauryn Hill & The Roots

En om het geheel nog wat feestelijk af te sluiten een optreden van Lauryn Hill die ik al eerder opvoerde in deze lijsten. Dit soort dingen download ik en draai ze op mijn atelier. Wat het de meerwaarde geeft is de band die er achter staat: dat zijn The Roots! Als je hoort hoe die omgaan met de fantastische nummers van Miss Hill (en om het even welke andere muzikant) ga je vanzelf dansen!