2013 #11: Siebe Thissen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2013 #11: Siebe Thissen


http://www.openbarekunst.nl
http://www.cbkrotterdam.nl

Siebe Thissen heads Kunst & Openbare Ruimte at Centrum Beeldende Kunst in Rotterdam

Dawn of Midi, Dysnomia (2013)
Bad Bad Not Good, Flashing Lights (12”, 2013)
Tigran Hamasyan, Shadow Theater (2013)
DNA, DNA On DNA (2004)
Various Artists: Treme Soundtrack (Vol 1,2, 3 – 2010-2013)
The Bad Plus, Made Possible (2012)
Alvin Youngblood Heart, Territory (2000)
Sun Ra, The Eternal Myth Revealed: Volume One – 1933-1959 (2013, 14 CD’s + boek)
(Ahmed) Janka Nabay & The Bubu Gang, En Yay Sah (2012)

Dawn of Midi, Dysnomia (2013)
Fenomenaal. Voor mij dé plaat van het jaar: de missing link tussen jazz en dance. Dit trio uit New York (een Pakistaan, een Indiër en een Marokkaan) maakt een soort minimal music. De plaat, met in elkaar doorgemixte tracks, biedt één geweldige trancetrip. Ik kon ‘m alleen maar op repeat zetten en heb er dagen achtereen naar geluisterd. Unieke sound, heb nog nooit zoiets gehoord. Gelukkig herinnert de slappende bass je eraan dat je met akoestische jazz hebt te maken en niet met computers. Ongelooflijke discipline en prachtig hoe het geluidsweefsel zich in 45 minuten ontrafelt en steeds weer nieuwe horizonten creëert. 


Bad Bad Not Good, Flashing Lights (12”, 2013)
Dit piepjonge trio BBNG uit Canada speelde in 2012 (gratis) de sterren van de hemel in Rotown. Ze waren toen 18 jaar en toonden een verbijsterend vakmanschap. Het is een jazztrio, maar hun inspiratiebronnen zijn hiphop en dubstep – al doen ze even makkelijk instrumentale covers van Joy Division. Flashing Lights is hun eerste bij een platenmaatschappij uitgebrachte EP, maar je kan veel meer muziek downloaden van hun eigen website. Die is bovendien beter. Het gaat hard met deze kids: het afgelopen jaar speelden ze al op Montreux Jazz en zelfs op Glastonbury.

https://www.youtube.com/watch?v=utZWSytmWQg


Tigran Hamasyan, Shadow Theater (2013)
Deze Armeense pianist is waanzinnig. Hij toert momenteel door Europa en de VS (deed onlangs het Bimhuis) en zette Londen vorige maand op zijn kop met een groovy set (5 sterren in The Guardian). Speelt even makkelijk solopiano als met bands, en gaat van folky naar funky (hij is fan van Black Sabbath). Zijn muziek is typisch ‘post-Europees’ en omvat ook klankreeksen uit het Midden-Oosten en Azië. Ik vind zijn platen net even iets minder dan zijn live-optredens, maar wellicht komt dat ook door zijn bijzondere manier van spelen. Check out deze show:    

https://www.youtube.com/watch?v=ej7yXsdK8xw


DNA, DNA On DNA (2004)
Het ten onrechte vergeten, maar fabelachtige ‘no wave’-trio DNA uit New York bracht tussen 1976 en 1981 slechts een handjevol platen op vinyl uit: vier tracks op de legendarische verzamelaar No New York (1976); een single (You & You/Little Ants, 1978) en een EP met zes tracks (A Taste Of DNA, 1981). Ooit speelden ze in de Heavy aan de ’s Gravendijkwal. Recentelijk vond ik een CD uit 2004 waarop alle nummers, inclusief rare tracks, bijeen werden geplaatst. Dit pre-Sonic Youth-gezelschap, met Arto Lindsay op gitaar, klinkt nog altijd geweldig: kort, rauw, krakend en recht-voor-zijn-raap.


Various Artists: Treme Soundtrack (Volumes 1,2, 3 – 2010-2013)
In December ging het vierde en laatste seizoen van start van de HBO-serie Treme; wat mij betreft de beste televisieserie die ooit werd gemaakt. Geschreven door de makers van The Wire schetst Treme de moeizame wederopbouw van de beroemde muzikantenwijk Treme in New Orleans, nadat de wervelstorm Katrina de dijken had vernietigd en de stad in ellende stortte. Niet alleen de moeite waard is het schitterende acteerwerk en het prachtige beeld van de sociale leefomstandigheden, maar vooral natuurlijk de livemuziek (die circa 50% van de afleveringen uitmaakt). Van ieder seizoen is er gelukkig een soundtrack op CD uitgebracht, zodat je nog lang kunt nagenieten en een mooie geschiedenis van de Amerikaanse muziek krijgt voorgeschoteld.


The Bad Plus, Made Possible (2012)
Vet trio uit Minneapolis, dat altijd lekker uit je speakers galmt. Soms een beetje EST-achtig, maar vaak ook ontleend aan de textuur van pop- en rocksongs. Made Possible is niet hun beste plaat, maar toch zijn alle CD’s de moeite waard. Ook voor The Bad Plus geldt dat je ze beter live kan zien. Ze deden o.a. covers van Blondie, Black Sabbath en Nirvana, zoals deze:


Alvin Youngblood Heart, Territory (2000)
Ik had er niets van, maar kocht alle CD’s nadat ik hem zag optreden bij Jools Holland. Waanzinnige stem en dan die melancholica…
You go to Banglin’
, tell my boys
You go to Banglin’, tell my boys
What times I’m havin’ up in Illinois
In Illinois, up in Illinois
When I gin
my little cotton I’m going to sell my seed
When I gin my little cotton and sell my seed
I’m gonna give my baby, everything she need
Everything she need, ev’rything she need
I’m gonna give my baby everything she need
You know, I been in Texas and I been in Arkansas
I been in Texas and I been in Arkansas
But I never had a good time till I got to Illinois
Up in Illinois, up in Illinois
The people will treat you just so-so so’
You’ll never go back to old Banglin’ no more
Never no more, never no more
I been to Chicago and I been to Detroit
I been to Chicago and I been to Detroit
But I never had a good time till I got up in Illinois
In Illinois, up in Illinois
When you go down in Banglin’, will you tell my boys
When you go down in Banglin’, tell my boys
What a good time’s a-waitin’ up in Illinois
Up in Illinois, up in Illinois


Sun Ra, The Eternal Myth Revealed: Volume One – 1933-1959 (2013, 14 CD’s + boek)
Hoe dieper we in de 21ste eeuw glijden, hoe meer ik Sun Ra als het grootste genie van de vorige eeuw waardeer. Deze godfather van ‘indie music’, electronic shit en proto-hiphop bracht meer dan 100 LP’s in eigen beheer uit en bleek een inspiratiebron voor velen – in ieder geval voor mij. Hij heeft werkelijk alles wel gedaan. Al vind ik zijn platen niet altijd even goed, mijn eigen mixtapes omvatten ruim vijftien uur muziek zonder één enkele zwakte. Sinds zijn dood zijn er bovendien al honderden obscure platen uitgebracht, vaak live,maar vaak ook met ‘rare tracks’. Ook deze box omvat 14 CD’s met niet eerder uitgebracht materiaal. Misschien een beetje moeilijk als introductie, maar wel een schatkist (al moet je er bijna 100 euro voor neertellen). Een meer toegankelijke introductie is de vorig jaar verschenen 3-dubbel-CD A Space Odyssey. Hier een introductie tot: 

https://www.youtube.com/watch?v=A74bjt0yGDc


(Ahmed) Janka Nabay & The Bubu Gang, En Yay Sah (2012)
Ahmed Janka Nabay is de belangrijkste vertolker van de zogenaamde Bubu uit Sierra Leone. Hij maakte fijne platen, maar sinds hij naar New York vertrok en daar ging samenspelen met The Bubu Gang klinkt zijn muziek als een soundtrack voor ieder tof feest. En Yay Sah is een heerlijke plaat, van begin tot eind. Ik hoorde ‘m onlangs ook in Le Comptoir Général, de meest te gekke spot in Parijs – een Afrikaans ‘Ghetto Museum’, eethuis en bar. Zie: http://www.lecomptoirgeneral.com/
http://www.lecomptoirgeneral.com/





Other Studio Playlists in 2013:



All contributions by this author: