Studio Playlists 2006: #8: Siebe Thissen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlists 2006: #8: Siebe Thissen

http://siebethissen.blogspot.com/
http://siebethissen.blogspot.com/

Lijst #8 komt tot ons van kunst/cultuurdenker

Siebe Thissen

die bepaald geen halve maatregelen heeft genomen: Check it out!

2006
http://siebethissen.blogspot.com/
http://siebethissen.blogspot.com

Natuurlijk, over smaak valt altijd te twisten en waarschijnlijk heb ik ook bijzondere dingen gemist. Maar ik ben geen volger van hypes: ik verzamel platen en cd’s en koop net zo graag oude shit als nieuwe. Daarom heb ik ook geen enorme collectie 2006. Maar 2006 was in ieder geval een jaar waarin tal van nieuwe stromingen doorbraken: congotronics (Congo/Angola), baile funk (Brazilië), dubstep (UK) en balkan beats (Europa/VS), om er slechts enkele te noemen. De oplettende lezer zal constateren dat deze vier domeinen niet voorkomen in mijn lijstje. Graag had ik de Congotronics II (Crammed Discs) hoog op mijn agenda geplaatst, zo niet helemaal bovenaan, maar de CD/DVD verscheen al in 2005 en volgens de spelregels verdient dit briljantje geen plek in een 2006 jaaroverzicht. Eindelijk doorgebroken buiten de favela’s van Brazilië: baile funk is één van de meest verassende en meest spectaculaire bijdragen aan de dansvloer en hippe huiskamer. Platen en cd’s kan je nauwelijks vinden, waardoor haar undergroundreputatie vooralsnog intact blijft (we zijn vooral afhankelijk van deejaysets op het net, zoals mijn eigen “Favela Funk”). Ook dubstep is hipper dan hip, maar aan mij niet besteed. Ik vind het vooral té Brits, té new wave, té neo-lounge en vooral gemaakt voor/door nerds? – al realiseer ik me dat er weldegelijk prachtige tracks worden gemaakt. Helaas hoorde ik nog geen enkele cd die ik als geheel de moeite waard vond. Ook de balkan beats, op enkele uitzonderingen na, klinken vaak te clubbie, te housie en daarmee te flauw om me te bekoren. Gelukkig kan ik altijd terugvallen op mijn oude liefde: Jamaica. Maar er was meer in 2006. Hieronder volgt een soort top tien, maar neem die opsomming niet al te serieus. Ik wilde deze platen hier onder de aandacht brengen omdat ze meer dan okee zijn (mijn nummer één is trouwens wel een echte nummer één). Het belangrijkste criterium, wilde de cd in aanmerking komen voor dit lijstje, is de constatering dat de gehele plaat de moeite waard is. Steeds vaker blinkt een plaat – als album – uit in vele zwaktes (daarom kopen we liever mp3’tjes en luisteren we liever naar mixtapes), maar onderstaande cd’s maakten als totaliteit een prima indruk. Kopen kan ook: http://www.amazon.co.uk/”>http://www.amazon.co.uk/
of via http://www.nl.bol.com/
http://www.nl.bol.com/
.

10 – Various Artists – 12 Great Americans


(Cold Turk

ey/Klacto/Sea Urchin 2006)

Geen cd voor de dansvloer of voor in je auto, maar ik vond dat ik ‘m hier moest noemen vanwege het kunsthistorische belang van de release. In de jaren zeventig deed Rotterdam er werkelijk toe als internationaal kunstcentrum. Onder de bezielende leiding van mensen als Adriaan van der Staay en Gosse Oosterhof behoorde Rotterdam met New York en Keulen tot toonaangevende steden van de moderne kunst. Denk bijvoorbeeld aan de internationaal-georiënteerde Venster Gallery, maar ook aan het lokaal/globale Lijnbaancentrum. Daaronder smeulde echter ook de underground. Gerard Bellaart stichtte Cold Turkey Press en gaf in Rotterdam unieke boeken uit van de Beat Generation. In 1972 produceerde hij met steun van de Rotterdamse Kunststichting een LP (oplage: 500), waarop befaamde undergrounddichters voorlazen uit hun werk. In 2006 organiseerde kunstenaar Ben Schot een prachtige overzichtstentoonstelling van Cold Turkey Press in het Historisch Museum van Rotterdam. Ter gelegenheid hiervan bezorgde hij een re-release van die LP, aangevuld met niet eerder uitgebracht materiaal: 12 Great Americans . Je hoort Ray Bremser, Diane de Prima, Ed Sanders, Charles Bukowski, Allen Ginsberg, John Giorno en anderen. Een fantastisch document en bovendien een belangrijk stukje (interlokale) kunstgeschiedenis. Zie ook: http://www.sea-urchin.net/
http://www.sea-urchin.net

http://artbbq.nl/wp-content/uploads/2013/09/mp3MSMW.jpg

9 – Medeski, Scofield, Martin & Wood – Out Louder


(Indirecto Records 2006)

De plaat is net uit en ik koop de Medeski, Martin & Wood cd’s altijd blind. Ik ben er inmiddels aan gewend te veronderstellen een miskoop te hebben gedaan. Dat gevoel overvalt me altijd bij MMW, een orgel-bass-drums-trio, dat alle uithoeken van de muziek bestrijkt. Alles krijgt altijd een plek, heel organisch, nooit onecht of onoprecht, supervet en strak, hard en zacht, groovy en proggish, gecomponeerd en geïmproviseerd… Een allegaartje? Nee! Nooit klinkt de band gekunsteld – het is precies deze klassieke MMW-sound die maakt dat de band klinkt zoals die klinkt, waardoor je nooit vergeet naar een MMW-plaat te luisteren en de band uit duizenden herkent. Bijna alle platen vergen een leergang; ze worden beter naarmate je ze vaker draait; en hoe langer je ze in huis hebt, hoe grootser je het trio gaat vinden. Op Out Louder is er tijdelijk een vierde bandlid toegevoegd: gitarist John Scofield (oa ex-Miles Davis). Jammer, denk je op het eerste oor, want het ontbreken van een gitaar karakteriseert juist de courante MMW-sound. Ook de eerste twee luisterbeurten maakten me nog niet echt enthousiast, maar afgelopen week sprong die vonk weer over. Ook ging het volume in mijn huis hoger en hoger. Nu, enkele dagen later, vind ik ‘m al helemaal tof. De sound is weer echt Brooklyn stylo (Shacklyn Studio): cool, kelderachtig, rauw, “ongeproduceerd” (door Scotty Hard), maar altijd weer die ultra-funky, door orgel en bass voortgedreven grooves. Gewoon kopen die New Yorkse shit! http://www.mmw.net/
http://www.mmw.net

http://www.mmw.net/

8 – Various Artists:
Alpha Boys’ School 1910-2006


(Trojan Records 2006)

Ja, dit is een prachtplaat. Een document. Het waren de Zusters van de Liefde die zich aan het begin van de 20 ste eeuw ontfermden over de weeskinderen van Kingston, Jamaica. Zo ontstond ook de Alpha Boys School. http://artbbq.nl/wp-content/uploads/2013/09/mp3VAAlphaBoysSchool.jpg
De zusters dachten dat musiceren goed was voor de opvoeding van de jonge, ouderloze Jamaicanen. Ze kochten een flinke stapel instrumenten en maakten muziek tot het centrum van hun pedagogiek. Niet alleen bleek hun methode succesvol, de zusters legden bovendien de basis van een muziekcultuur die zijn weerga in de wereld niet kent. Het kleine eiland leverde in de loop der jaren een maximum aan musici af: jazz, mento, calypso, ska, reggae en dancehall groeiden uit van Caribische genres tot wereldwijd gewaardeerde en gespeelde muziek. Deze plaat, Alpha Boys’ School: Music In Education , heeft alumni van de school verzameld: Don Drummond, Tommy McCook, Vin Gordon, Lester Stirling, Lennie Hibbert, Karl Bryan, Johnny Osbourne, Rico Rodriguez, Cedric Brooks en vele anderen. Als je wil begrijpen waarom Jamaica zoveel musici kent en waarom op het eiland muziekcultuur zo belangrijk is, dan is dit een mooi startpunt. Zonder de caritas van de katholieke kerk hadden we nooit van Lee Perry of King Tubby gehoord. Eerlijk is eerlijk, het zijn op deze cd meestal niet de beste tracks die we van de Alpha Boys kennen, maar het is wel een prachtige plaat voor je verzameling. Mijn favoriete track: Lennie Hibbert’s “Pure Soul”. http://www.alphaboysschool.com/
http://www.alphaboysschool.com

http://www.alphaboysschool.com/

7 – Various Artists:
Jazzonia – Little Boy Don’t Get Scared


(Douglas Records 2006)

Jazzonia – zo luidde ooit een prachtig, door jazz begeleid gedicht van Langston Hughes (1902-1967) – de grote man van de Harlem Renaissance. Poëzie en jazz vormden lange tijd een inspirerend bondgenootschap en gaven vanaf de jaren dertig vorm aan “vocalese” – een zangstijl waarbij de woorden een geïmproviseerde solo volgen of zelf een geïmproviseerde solo vormen. De namen van multi-talenten als Eddie Jefferson, King Pleasure, Annie Ross, Dave Lambert en Jon Hendricks zijn voorgoed verbonden aan deze episode uit de jazzgeschiedenis. Bill Laswell en Alan Douglas proberen dit fenomeen met hun project Jazzonia nieuw leven in te blazen. Geen retrostuff, maar een actuele interpretatie met deejays, hiphop en vette basslines. Het resultaat is überhippe New Yorkse soul en R&B, waarbij behalve Laswell ook grootmeesters als Bootsy Collins en Grandmaster Melle Mel van de partij zijn. Soms is het zwijmelgehalte net iets te hoog, maar er blijft genoeg over om werkelijk van te genieten. Het is zo’n plaat die je de hele dag op repeat kan zetten. Als je échte soul wil horen en fucked-up bent over de huidige staat van de R&B, dan moet je deze plaat scoren. http://www.answers.com/topic/jazzonia
http://www.answers.com/topic/jazzonia

http://www.answers.com/topic/jazzonia

6 – DJ Spooky: 50.000 Volts of Trojan Records


(2 CD’s, Trojan Records 2006)

Ook uit New York komt DJ Spooky [That Subliminal Kid]. Geen eigen plaat dit keer, maar zijn interpretatie van Trojan Records – het beroemde reggae label. Het begint zo’n beetje mode te worden: laat een artiest of producer los in het archief van een klassiek label en laat hem een verzamelaar maken, een mixtape of een remix album. Zo snorde Madlib vorig jaar door de archieven van Blue Note en zo trekt DJ Spooky nu door de archieven van Trojan. Zo fenomenaal als Madlib zijn oor te luister legde, kunnen de inspanningen van DJ Spooky niet worden genoemd. De tweede cd is een redelijke verzamel-cd, die ik zelf beter zou hebben samengesteld. De eerste cd is echter een beauty, omdat het een mix betreft: bekende en obscure classics, aaneengeregen door Spooky’s eigen geluidjes en samples. Erg goed – én een mooie Trojan-introductie. Ik draai de cd al weken in mijn auto en hij verveelt nog steeds niet. Leuk is ook dat deze mixtape soms ouderwets rockt – DJ Spooky heeft namelijk ook gekke live-stukjes gebruikt uit de ska-revival jaren van eind jaren zeventig/begin jaren tachtig (waaronder het door mij al lang vergeten hitje “Mirror in the Bathroom” van The English Beat). Kortom, prima plaat voor feestjes en voor in je auto. http://djspooky.com/articles/trojan_records.html
http://djspooky.com/articles/trojan records

5 – Various Artists:
Downbeat The Ruler – Killer Instrumentals from Studio One


(Heartbeat Records 2006)

Dit is wél een verrassing – al is het maar vanwege de geweldige kwaliteit en tijdloosheid van de Studio One riddims, geproduceerd onder auspiciën van het genie Clement “Coxsone” Dodd. Meer dan vijftig jaar voerde hij de scepter over de studio’s van Kingston en omstreken. Zijn dood, recentelijk, maakte daaraan pas een einde. De geselecteerde riddims (instrumentals waarover deejays hun teksten toasten) zijn precies dié riddims die het publiek in vervoering brachten, Coxsone Dodd wereldfaam brachten, de sound system in het centrum van de muziekcultuur brachten, reggae en souljazz naar ongekende hoogten stuwden en nieuwe generaties van producers diepgaand beïnvloedden. Ze stammen alle uit de periode 1967-1971 en zijn één voor één de moeite waard: perfecte blazers, lekkere orgelskanks, diepe groovy basslines, en dat alles verpakt in een typisch Jamaicaanse mix van jazz, funk en soul. Je krijgt ze allemaal: Rockfort Rock, Real Rock, Freak Out, Darker Shade Of Black, Return of the Scorcher, Death in the Arena en nog veel meer lekkers. 18 stuks! Eigenlijk ongelooflijk dat we tot 2006 hebben moeten wachten tot er zo’n verzamelaar werd uitgebracht. Gewoon kopen. http://www.heartbeatreggae.com/index.php?id=album.php&catalog_id=6816
http://www.heartbeatreggae.com/index.php?…id=6816

http://www.heartbeatreggae.com/index.php?id=album.php&catalog_id=6816″>

mp3madeinbrasil Posted on Categories 2006, Siebe Thissen