Tag: Kees Koomen

2023 #45: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2023 #45: Kees Koomen


https://keeskoomen.nl


Tim Buckley: Happy Sad
Nick Cave: Australian Carnage
Buffalo Springfield: Last Time Around
The Association: Never my love
Black Pumas: Black Pumas
Sonny Rollins: Saxophone Colossus
Frank Zappa & Captain Beefheart: Bongo Fury
David Byrne and Brian Eno: My life in the bush of ghosts
Joy Division: Unknown Pleasures
The Kinks: The best of the Kinks


Na een overrompelend optreden op een festival in god betere het Hilversum was ik definitief om voor Tim Buckley en heb ik de meeste platen wel gekocht. Dat ik toen ook de Allman Brothers Band met Duane gezien heb, die ik overigens ook fantastisch vind, legt het af tegen het beeld van een fanatiek zijn hart uit zijn torso zingende Buckley in een Rhinestone Suit!


Tim Buckley: Happy Sad


Nick Cave zag ik ooit in Neon, een VPRO muziekprogramma dat de uitersten van punk en New Wave opzocht. The Birthday Party waar hij toen deel van uitmaakte vond ik vreselijk: De goot op TV. De man had dus weinig krediet, maar toen zijn liedjes door anderen gecovered gingen worden veranderde dat langzaam en begon ik naar zijn soloplaten te luisteren. De laatste tijd noem ik mezelf fan en de opnames uit Sydney vormen een mooie proeve van zijn muziek.

Nick Cave: Australian Carnage



Ik ben altijd geïnteresseerd in West-Coast muziek, waarbij ik het voor kennisgeving aan nam dat Neil Young en Steven Stills in The Buffalo Springfield zaten voordat zij echt doorbraken. Mijn vrouw had ooit Last Time Around gekocht, het afscheidsalbum en dat heb ik de laatste tijd met regelmaat gedraaid. Je hoort hier het web van de West-Coast muziek zich ontspinnen, geluiden die je iets later bij CNSY, Jefferson Airplane, Poco en anderen terug hoorde.

Buffalo Springfield: Last Time Around


Kortgeleden zag ik een aflevering van Outlander waarin dit liedje door een brute verkrachtingsscene was gesneden. Popmuziek als escapisme en dat was het in mijn jeugd ook wel. Ik kocht met regelmaat obscure verzamel-LP’s met “Happening Hits” en daar ken ik dit lied ook van. Ik houd van koortjes en deze band was daar goed in, ook in een aantal andere hits. Het blèrt ook lekker mee!

The Association: Never my love


Een recente aanwinst! Nu vinyl weer OK is kan je recente muziek ook op LP krijgen. Deze band hoorde ik voor het eerst op een verjaardag van een vriend. Kennelijk heb ik mijn zoon enthousiast er over verteld, want de volgende Sinterklaas kreeg ik deze plaat van hem en ik draai hem graag: Soulmuziek zoals het hoort!

Black Pumas: Black Pumas


Ja en Jazz draai ik ook veel tijdens het werk, vooral als ik aan het schrijven ben. Ik draai eigenlijk van alles, maar de laatste tijd weer veel Rollins. Op deze plaat staat St. Thomas, een van de eerste nummers die ik zelf redelijk ten gehore kon brengen in de diverse ensembles waaraan ik mee deed.

Sonny Rollins: Saxophone Colossus


Met Zappa had ik altijd een wisselvallige verhouding: ik hield van albums als Apostrophe en ook van de theatrale kwaliteiten die hij in huis had of nam (b.v. met Flo & Eddy). Beefheart kende ik van de VPRO en sommige platen en toen ik hoorde dat ze elkaar al vroeg kenden, maar ruzie hadden vond ik dat direct intrigerend. Op een bepaald moment vond ik deze LP in een uitverkoopbak: blues with a feeling, daar glijdt dat penseel lekker op!

Frank Zappa & Captain Beefheart: Bongo Fury


Remain in Light van Talking Heads (en ook Fear of Music trouwens) was een favoriet, tijdens het werk en op feestjes natuurlijk. Brian Eno maakte Roxy Music de moeite waard (samen met die andere Bryan overigens), maar toen hij opeens musac begon te produceren vond ik het niks. En wat schetst de verbazing: Hij maakt een plaat met David Byrne die grensverleggend en briljant is. Veel gedraaid, ook van cassette tijdens het werk.

David Byrne and Brian Eno: My life in the bush of ghosts


En toen hadden we die takkeherrie van de punks gehad en toen kregen we deze depri-muziek die toch wel waanzinnig rockt. Als je het de nodige aandacht geeft wordt het fantastische muziek met een zanger die zijn ziel en zaligheid uit de nummers wrikt. Ik werd er ook energiek van, dus ik werkte daar goed bij. Het was een van de eerste LP’s die ik pakte toen die meters vinyl weer bij de hand waren.

Joy Division: Unknown Pleasures



En op de achtergrond waren er altijd weer de Kinks: gave zang, mooie liedjes waar je altijd weer vrolijk van wordt. De met ironie besproeide stem van Ray Davies gaf een meerwaarde aan de teksten die steevast een tijdsbeeld opleverden dat nu nog sentimentele gevoelens oproept. Heel fijn als je aan het freewheelen bent en probeert tot nieuwe ideeën te komen, dan zet je gewoon The Best of the Kinks op, of Golden Hour of the Kinks op en het hoofd gelooft niet wat de hand fabriceert

The Kinks: The best of the Kinks

2023 dual photo challenge:
1) a photo taken in or around your workspace at dawn or twilight
2) a ‘direct sunlight’ backlight-selfie.





Other Studio Playlists in 2023:



All contributions by this author:

2022 #42: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2022 #42: Kees Koomen


https://keeskoomen.nl/

ICP Orchestra Plays the Music of Herbie Nichols
Soft Machine – Jet Propelled Photographs
Rosalía – El mal Querer
Pink Floyd – Atom Heart Mother
Joni Mitchell – Mingus
Erikah Badu – Mama’s Gun
The Grateful Dead – Europe ‘72
Spirit – Spirit of 76
Froukje – Uitzinnig
Goldband – Betaalbare Romantiek

Raging with anger

Arte Americano

Las almas que estan despojadas – int

A challenge to what we think is right

She mentioned treason

The love a painter has

Tanto enemigo armado

Shards, written ‘live’ in Madrid.

ICP Orchestra Plays the Music of Herbie Nichols
Als jazzliefhebber hield ik al lang van de muziek van Thelonious Monk. Door Misha Mengelberg en consorten werd ik door diverse liveoptredens gewezen op een andere eenzaam genie uit de Amerikaanse muziekwereld. Waar Monk een bijna puriteinse ritmiek en manier van spelen toepast is Nichols meer lyrisch. Qua muzikaliteit doen beiden niet voor elkaar onder. Deze CD en diverse liveopnames draai ik regelmatig op mijn atelier.

Soft Machine – Jet Propelled PhotographsSoft Machine was voor mij veel te veel rock-jazz toen ik er mee kennis maakte in het begin van de zeventiger jaren, dus ik heb ze een tijd lang niet echt gevolgd. Pas toen ik zelf in bandjes zat en muzikaal richting Jazz begon te bewegen kon ik het beter velen. Toen ik echter bij V&D in een uitverkoopbak deze lp vond realiseerde ik me dat de vroege Soft Machine fantastisch was en heb ik de eerste twee officiële lp’s ook ontdekt. Muzikanten die ik bewonderde, David Allen van het onvolprezen Gong, Robert Wyatt en Kevin Ayers maakten deel uit van de begin-formatie en dat was te horen!

Rosalía – El mal querer
Spaanse volksmuziek vind ik altijd erg fijn om te horen. Flamenco-optredens heb ik een tijdje bezocht en toen op mijn werk bij het Conservatorium Flamencodans aan het curriculum van de dansvakopleiding werd toegevoegd vond ik dat een bijzonder prettige aanvulling die mijn door Spaanse literatuur en reizen in het land gevoede Hispanofiele neigingen goed deed. Toen dan ook een Spaanse (eigenlijk Catalaanse) flamenco zangeres met eclectische muziek bekendheid begon te verwerven wilde ik dat meteen gaan volgen, deze plaat vind ik prachtig
Pink Floyd – Atom Heart mother
Pink Floyd’s singles uit de zestiger jaren vond ik fantastisch en dit was de tweede lp die ikzelf kocht, waarna Ummagumma overigens snel volgde. Sinds ik weer een platenspeler heb draai ik mijn oude lp’s regelmatig en dit is er een die ik nog steeds erg goed vind, vooral de achterkant.
Joni Mitchell – MingusDit is er een die ik nog op cassette heb en draai. Een voorbeeld van hoe Jazz en pop zich verweven in mijn muzieksmaak. Joni Mitchell ben ik relatief laat gaan waarderen, maar ik geloof dat haar optreden in The Last Waltz, waar zij Coyote liet horen, mij echt naar meer liet zoeken. Toen ik de Mingus-plaat ontdekte was ik meteen verkocht, want van Mingus lust ik wel pap!
Erikah Badu – Mama’s Gun
Na Baduizm wilde ik meer weten, maar de statige zangeres die in prachtige Afrikaanse kleding optrad was een soort enigma. Toen Mama’s Gun uit kwam heb ik die meteen gekocht. Het bleek een nog veel betere plaat te zijn dan de eerste. Een relaxte “southern soul”-sound was te horen met een aantal erg goede songs. Kort geleden vertelde een jonge muziekliefhebber me over de “Soulquarians”, een collectief waarin Erikah Badu deelnam met Questlove, d’Angelo, Bilal, Pino Paladino, Roy Hargrove, bekende rappers en meer deelnemers. Dat is weer de moeite om eens in te duiken!

The Grateful Dead – Europe ‘72
Gezien op het zeer gewaardeerde Rockpalast, ik weet nog dat ik de pauzes erg lang vond en het werd een lange nacht. Ze waren wel heel erg relaxed, maar de muziek was goed. Ik draai de plaat regelmatig en vooral Tim Hardin’s Hang on to a dream krijgt een memorabele uitvoering.

Spirit – Spirit of 76
Spirit ontdekte ik door een lp die een klasgenoot op de academie had. Twelve dreams of Dr. Sardonicus was een verrassend vooruitstrevende plaat voor zijn tijd met fantastisch gitaarwerk van Randy California die duidelijk door Jimi Hendrix was beïnvloed. Naast zijn gitaarwerk liet ook het productiewerk die invloeden horen. Het zou me niet verbazen als latere artiesten als Wyclef Jean van de Fugees hier ook het een en ander van hebben opgestoken. Op deze platen vrij weirde covers van Dylan en Hendrix waarbij het relaxed werken is en volgens mij is het ook prettige automuziek!

Froukje – Uitzinnig
De nieuwe lichting Nederlandse zangeressen vind ik ook erg leuk om te horen. De teksten van Froukje zijn bepaald niet van vader Abraham niveau en de muziek is heel prettig om bij te werken. Optredens op Lowlands en andere festivals waren op een hoog niveau voor zo’n jonge zangeres die twee jaar moest wachten alvorens die festivals plat te spelen. Dit optreden met de band die ze ook op Lowlands had is beter dan de platen wat mij betreft.

Goldband – Betaalbare Romantiek
En dan nog een stukje Den Haag: ook de Scheveningse stucadoors van Goldband speelden binnen- en buitenlandse festivals plat met hun dansmuziek en hun Haagse flair. Ik zag ze Live op het bevrijdingsfestival op het Malieveld en hoewel ik niet van electro-dance houdt was ik wel meteen verkocht!




This years photo challange: INTERLOCUTOR > Snap two identical photo’s of the chair you sit on when you assess your days work: one with you on it and one without: <

Kees Koomen 12-01-23 – posted by Ron 24-01-23



all playlists in 2022:




all contributions by this author:

2021 #40: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2021 #40: Kees Koomen


https://keeskoomen.nl
https://chmkoome.wordpress.com

Stromae –Santé (Multitude)
Bob Dylan – The Rolling Thunder Revue
Dizzy Gillespie – Live 1987
Silk Sonic – An Evening with Silk Sonic
Typhoon – Lichthuis
Massive Attack –  Mezzanine
Tom Waits – Alice
David Byrne – Burning down the house
Neil Young & Crazy Horse – Rust never Sleeps
Lauryn Hill & The Roots – Live in Philadelphia July 4, 2012


Stromae –Santé

Ik hoorde Stromae voor het eerst tijdens de Franse les in het Conservatorium: Alors on danse! Vrolijk en dramatisch tegelijkertijd, als Francofiel sprak me dat meteen aan. De CD heb ik snel gekocht toen ik andere liedjes had gehoord. Vorig jaar stond opeens dit liedje on-line: een geëngageerd nummer dat ook nog gaaf in elkaar zit. Dezer dagen hoorde ik een nieuw nummer, l’Enfer, als proeve van de nieuwe CD die er aan komt, dat lijkt me een hamerstuk!

The Water is Wide – Bob Dylan, Joan Baez

In het kader van de Bootlegseries met werk van Bob Dylan kwam recent een CD uit met opnamen uit de Rolling Thunder Revue in 1975. Daarop werd ik nogal geraakt door het nummer “The Water is Wide” dat hij met Joan Baez zingt. Het is “A last Farewell”, een folkklassieker die ik kende van een LP van de New Christy Minstrels die ik in mijn lagere schooltijd veel draaide. Ik had het nummer in geen decennia gehoord. Recent kreeg ik de LP uit de nalatenschap van mijn moeder.

en voor wie het kan hebben:

Dizzy Gillespie – Tanga/Con Alma

De laatste tijd draai ik ook regelmatig oude jazz. Aangezien ik weer een platenspeler heb en stapels oude LP-ramsj uit de uitverkoopbakken met prachtige oude opnamen kom ik weer oude favorieten van me tegen zoals deze van Dizzy Gillespie (en een niet te onderschatten Sam Rivers).

Leave the Door open – Silk Sonic

Anderson Paak kan ik me vaag herinneren van een festival ergens, daar was het erg experimenteel wat hij deed. Tegenwoordig wijst mijn zoon me op zijn muziek met Bruno Mars, een slick dude die me al eerder charmeerde met Uptown Funk dat met Mark Ronson gemaakt werd. Silk Sonic laat het Amerikaanse optimisme weer tegen de stroom van ellende daar op klotsen ondersteund door echos van zwarte muziekgeschiedenis. Het is niet voor niets dat Bootsy Collins regelmatig opduikt op deze plaat.

Alles OK – Typhoon en Roos Rebergen

Blij dat Typhoon weer actief is. Zijn CD Lichthuis vind ik erg geslaagd en de diverse samenwerkingen vind ik ook erg verrassend. Ik hoop hem ook een keer live te zien als het weer kan. Van dit liedje wordt ik erg vrolijk.

Teardrop – Massive Attack

Ook een gaaf nummer van de CD Mezzanine die regelmatig op mijn CD-speler ligt. De video bij dit nummer is bijzonder en maakt verschillende gevoelens los. Ben benieuwd of ze nog wel eens wat droppen…

Alice – Tom Waits

Tom Waits is al lang een favoriet van me. Tijdens mijn academietijd speelde ik de Schmalzy eerste LP’s grijs. Vooral de raps op Nighthawks for the Diner vond ik prachtig. In de Punkperiode begon hij zich te heroriënteren op meer Europese muziek als die van Kurt Weil of Balkanmuziek. Later verschijnen er toch weer Jazzballads op zijn albums zoals deze.

David Byrne – Burning down the house

Prachtig nummer natuurlijk, maar in David Byrne’s American Utopia wordt er nog wat anders van gemaakt. De film die Spike Lee hiervan maakte werd oudejaarsnacht door de BRT uitgezonden. Ik kwam er terecht toen in Jool’s Hootenanny party het ene na het andere archiefstuk werd vertoond. Toen Lulu voor de zoveelste keer mocht zingen zocht ik verder om in deze film terecht te komen: erg de moeite waard!

Neil Young & Crazy Horse – Hey hey my my  (out of the blue into the black)

Een hippy antwoord op de punkbeweging, van de lp rust never sleeps. Hij had het fout: goede muziek blijft altijd relevant! Kan je fijn bij hameren als je doeken aan het opspannen bent!

Concert – Lauryn Hill & The Roots

En om het geheel nog wat feestelijk af te sluiten een optreden van Lauryn Hill die ik al eerder opvoerde in deze lijsten. Dit soort dingen download ik en draai ze op mijn atelier. Wat het de meerwaarde geeft is de band die er achter staat: dat zijn The Roots! Als je hoort hoe die omgaan met de fantastische nummers van Miss Hill (en om het even welke andere muzikant) ga je vanzelf dansen!




TOOLS OF THE TRADE
> what tools and materials changed your life?


I am sorry, I thought I lost your mail, but found it again: I now see that you would like the texts in English. I will not translate these texts above (sorry, time is tight), but continue in English. The picture with my favourite tool is my hand pushing gummi against the wall to put up paper and woollen threats with which I write on the wall for installation type work. I use it for all kinds of things.


I wouldn’t say I have Hi-Fi in my studio but this set does the trick pretty well! Parts are all over the place!


Paint and brushes changed my life! Ever since the first painting classes in art school I knew I wanted to translate my ideas into painting in oil paint.

Kees Koomen 15-01-22 – posted by Ron 16-01-22 Other

Studio Playlists in 2021:



All contributions by this author:

2020 #25: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2020 #25: Kees Koomen


http://keeskoomen.nl

Traffic – The Low Spark of High Heeled Boys
John Cale & Lou Reed – Songs for Drella
Archie Shepp – Montreux one
Echo and the Bunnymen – Shine So Hard
Talking Heads – Fear of Music
The Jefferson Airplane – Crown of Creation
Parliament – I’ve been watching you
Rip Rig and Panic – God
Bob Dylan – Blood on the Tracks
The Lovin’ Spoonful – Golden Hour of The Lovin’ Spoonful


Hi Ron,
Dank voor je uitnodiging. Afgelopen jaar heb ik een pick-up gekregen voormijn verjaardag en ik ben weer volop lp’s aan het draaien. Dat loopt parallel met mijn pensioen van het KC waarin ik nu veel terug kijk en ook archieven aan het doorwerken ben: een raar jaar in vele opzichten! Ik werd een beetje opgehouden de afgelopen week en kreeg het net niet op tijd af voor kerstmis (ik vond natuurlijk dat ik ook alles moest draaien).
Ik heb maar een aantal lp’s uitgezocht voor de ART BBQ studiolijst 2020, ik hoop dat je jezelf er een beetje in kan vinden. Het allerbeste voor jou en de jouwen het komende jaar!

Kees Koomen ART BBQ Studio Playlist 2020

Altijd een fan geweest van Steve Winwood, al vanaf de Spencer David Group toen hij nog maar 16 jaar was.

Traffic – The Low Spark of High Heeled Boys

In memory of Andy Warhol, prachtige plaat met tenslotte de halve Velvet Underground. Alhoewel ik geen Warholliefhebber ben raakte me dit wel.

John Cale & Lou Reed – Songs for Drella

Ik speelde zelf tenor en Shepp’s Jazz & Poetry intrigeerde me danig. Toen ik echter een Italiaanse ramsjplaat kocht, een illegale heruitgave, waarop echte Jazz van deze tenor stond was ik wel verkocht.

Archie Shepp – Montreux one

Gezien in het begin van hun carrière in het Paard van Troje, waanzinnig goed concert! Meteen de EP gekocht met de nummers die ik gaaf vond en veel gedraaid. Later liep het even wat minder met de hoog zingende McCulloch, maar nog weer later hebben ze een aantal mooie singles uitgebracht!

Echo and the Bunnymen – Shine So Hard

Talking Heads go Africa, perfect om de neuroses van David Byrne vorm te geven en met memorabele nummers als Air en Memories can’t wait. De rest kreeg pas echt zijn vorm in de concertfilm Stop making Sense.

Talking Heads – Fear of Music

The Jefferson Airplane, uit mijn gedroomde stad San Francisco. De singles van Surrealistic Pillow vond ik fantastisch, maar ik las in Oor dat deze echt geniaal was. Gekocht en inderdaad, een prachtige dynamische plaat waar hier en daar een doem overheen lag die later sterker werd toen ze escapistischer werden.

The Jefferson Airplane – Crown of Creation

Ja, Philip was gek op Parliament en toen ik eenmaal doorhad waar dat voor stond en welke fantastische muzikanten deel uitmaakten van George Clinton’s bende was ik snel om. De beestachtig goede bassist Bootsy vond ik ook te gek!

Parliament – I’ve been watching you

https://www.youtube.com/watch?v=o4WGLWQcp3w

Eerst gehoord bij John Peele op de BBC en later live gezien en gehoord op het Jazzfestival van Moers: georganiseerde anarchie (althans, een poging daartoe)! Neneh Cherry ging later solo en was snel een favoriet hier ten huize.

Rip Rig and Panic – God

Toen ik hare majesteit diende vond ik dat ik eindelijk ook eens iets van Dylan moest hebben. Gelukkig kwam toen deze LP uit, het blijkt nu een van de hoogtepunten te zijn in de carrière van deze geïnspireerde nar. Veel gedraaid en de live-uitvoeringen die op de Netflix documentaire over de Rolling Thunder Revue staan zijn fantastisch!

Bob Dylan – Blood on the Tracks

Ja, John Sebastian geeft me altijd het gevoel dat ik had toen ik op de middelbare school de wereld begon te ontdekken en letterlijk en figuurlijk de zon op zag komen! Letterlijk ’s morgens vroeg toen ik bij vrienden in Lisse had afgesproken naar het Amsterdamse bos te gaan om een Vietnam-demonstratie bij te wonen en zij CNS&Y draaiden alvorens te vertrekken waarna een lage zon recht in ons gezicht scheen bij vertrek. Figuurlijk door alles wat er sowieso te ontdekken viel in die tijd.

The Lovin’Spoonful – Golden Hour of The Lovin’Spoonful






Kees Koomen  25-12-20 – posted by Ron 30-12-20

Other Studio Playlists in 2020:



All contributions by this author:


2019 #38: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2019 #38: Kees Koomen


http://www.baslouter.com/
https://chmkoome.wordpress.com

Michael Kiwanuka – Kiwanuka
Meetsysteem – Daar 
King Crimson – Islands 
La Haine – Soundtrack
DJ Psychaleppo – diversen 
James Blood Ulmer – No escape from the blues
Santana – Supernatural
Woodstock – Soundtrack
Billy Eilish – When We Fall Asleep, Where Do We Go To?
Sly and the Family Stone – Fresh


Michael Kiwanuka – Kiwanuka 
Ik hoorde een DJ van de publieke radio al eens blèrren over deze zanger, maar toen ik de tv-serie Big Little Lies zag die elke aflevering begon met “Cold Little Heart” van deze zanger was ik wel verkocht. Zijn nieuwste CD is erg de moeite waard met echo’s van Traffic, Franse filmmuziek uit de zeventiger jaren en what not more.

Meetsysteem – Daar 
Nooit van gehoord en opeens hoorde ik diverse nummers op de radio die me goed bevielen. Deze gast heeft nog geen platen uit (maart geloof ik), maar ik mag het graag horen.

King Crimson – Islands
Deze plaat heb ik ooit gedigitaliseerd en ik speel hem nog wel veel als ik aan mijn laptop bezig ben. Volgens mij hebben die gasten als veel Engelse muzikanten een tijdje op de Balearen gezeten en daarna deze plaat gemaakt. Tijdens een wandelvakantie op Mallorca kwam ik wel van die types tegen, allemaal op “permanent vacation”, totale inertie!

La Haine – Soundtrack van de gelijknamige film
Jaren geleden zag ik de deprimerende film La Haine, een verhaal over de banlieus in Frankrijk. Volkomen uitzichtloze situaties. De soundtrack vond ik echter fantastisch en die heb ik ook direct gekocht. Nu staan diverse nummers, waaronder deze in mijn playlist met favorieten.

DJ Psychaleppo – diversen
In het voorjaar las ik over deze DJ die in de puinhopen van Aleppo een mix van electronische muziek en traditionele Arabische muziek streamde. Fijne muziek om mee te werken.

James Blood Ulmer – No escape from the blues 
Bekend van “Are You Glad to be in America? “ met zijn harmolodische fratsen blijkt Blood ook fantastische bluesplaten te hebben gemaakt zoals u hier kunt horen. Daar kan ik geen genoeg van krijgen!

Santana: Supernatural
Dit is gewoon feestmuziek of muziek voor lange afstanden. Ik was altijd al een fan van Carlos Santana, maar deze plaat is erg leuk als het even niet gaat met het werk: gewoon een beetje mee pielen en fluiten en dan lukt het al snel weer!

https://www.youtube.com/watch?v=lxxTV91AviM

Woodstock – Soundtrack
Ja, en daar begon het toch allemaal mee voor mij, Ten Years After en The Who op Top Pop. Door al die herdenkingen ben ik de soundtrack ook weer regelmatig gaan draaien. Nog steeds heb ik spijt dat ik niet naar Kralingen mocht toen de kans zich voor deed, maar ja, zo oud was ik ook nog niet….

https://www.youtube.com/watch?v=oYeRTuwjWf4

Billy Eilish – When We Fall Asleep, Where Do We Go To?
Sinds de Car Pool Karaoke met James Corden ben ik wel fan van deze jonge dame. Een tijd lang had ik geen idee waar de kinderen het over hadden, maar na een mooie uitvoering van een ballet op deze muziek en voornoemde video ben ik verkocht. En je kan er lekker op werken.

Sly and the Family Stone – Fresh
Need I say more? 

This years photo challenge: Send me:
1) A photo of the door to your studio.
2) A photo of your doorbell



Kees Koomen 05-02-20 – posted by Ron 09-02-20

Other Studio Playlists in 2019:



All contributions by this author:

2018 #43: Kees Koomen

Studio Playlist 2018 #43: Kees Koomen


http://www.keeskoomen.nl/
http://chmkoome.wordpress.com/

Bob Dylan – More Blood, More Tracks
Kamasi Washington – Heaven and Earth
Noir Désir – Des visages des figures
Marc Ribot – Songs of Resistance 1948 – 2018
Tom Waits – Bad as me
Lauryn Hill – The Miseducation of Lauryn Hill
The Beatles – The White Album
Marianne Faithfull – Negative Capability
Rembetika 
Lou Reed – Coney Island Baby
Grateful Dead + Almann Brothers Band


Beste Ron, 
Wederom dank voor de uitnodiging voor een, als ik zo terug kijk, inmiddels indrukwekkend project. Zelf luister ik inmiddels veel radio en ik draai veel oude cassette’s die nog verrassend goed klinken. Ik heb het dan over bandjes die ik samenstelde in de tachtiger en negentiger jaren. Ze bevatten veel VPRO- concerten, Rockpalast en cadeaubandjes waarvan ik er in de loop van de jaren een aantal terug kreeg wegens geen cassettespeler meer e.d. Vooral de omslagjes die ik zelf maakte zijn soms verrassend aardig. Dat samenstellen is misschien ook voorsorteren op het in shuffleplay afspelen van mijn muziekbibliotheek waar ik van houd. En beiden zijn misschien een poging de verrassingen die soms tijdens mijn favoriete radioprogramma’s  gespeeld werden te herleven. Die programma’s, met Harry Knipschild’s bluesprogramma, Tineke de Nooij’s avondprogramma (steevast eindigend met “Expecting to Fly” van The Buffalo Springfield) en Jan Donkers en kompanen voor de VPRO-radio hebben me in contact gebracht met veel muziek waar ik nog steeds van houd. Bij deze een greep uit wat ik dan hoor en wat recente dingen die ik draai:

Bob Dylan – More Blood, More Tracks 
Dit is de plaat die Dylan’s “Blood on the Tracks” oorspronkelijk was. Ik was tijdens de maanden dat ik ondanks ettelijke pogingen er onder uit te komen hare majesteit diende nog geen Dylan-fan, maar bij het uitkomen van deze plaat was ik verkocht! Dit zijn de oorspronkelijke opnamen, in de “Bootleg Series” uitgekomen: minder begeleiding en meer de oorspronkelijke Dylan!


Kamasi Washington – Heaven and Earth
Na mijn eigen muzikale activiteiten van pop, naar punk, naar punk-jazz en naar jazz te hebben ontwikkeld zag ik op een bepaald moment door de bomen het bos niet meer. In de jazz muziek vielen de oude helden de een na de ander langzaam weg en wat overbleef was technisch steeds virtuozer, maar de authenticiteit werd minder. Toen ik Kamasi Washington hoorde bracht dat voor mij een aantal zaken samen: een originele toon op de tenorsax, een eclectisch geluid en toch een hedendaagse opvatting!


Noir Désir – Des visages des figures
‘Tig keren op de autoroute gehoord zonder te weten wat het was en nu toch in mijn fav. Playlist geplaatst!


Marc Ribot – Songs of Resistance 1948 – 2018
Dit heb ik leren kennen door onderstaande uitvoering van een Italiaanse klassieker van Tom Waits. Prachtige plaat die duidelijk in het licht van Trump’s verkiezing is uitgebracht, wat ook in de videoclip bij “Bella Ciao”duidelijk is.


Tom Waits – Bad as me
En nu we het toch over hem hebben, Tom Waits bracht ook een heel divers album uit dat zijn carrière aardig samen vat. Is meteen populair hier in huis!


Lauryn Hill – The Miseducation of Lauryn Hill
Tijdje niet gedraaid, maar recent toch weer gepakt. Na The Fugees nog beter geworden en net als Wycleff eigenlijk weer weggezakt, jammer, maar dit blijft staan!


The Beatles – The White Album
What can I say, het zijn The Beatles en het is brillant!

https://www.youtube.com/watch?v=D-dONCnY_Yg


Marianne Faithfull – Negative Capability
Mijn vrouw kreeg een nieuwe van deze “zangeres met een verleden”. “Na Easy Come, Easy Go” die ik erg goed vond had ik niet veel nieuws meer van haar gehoord, maar we werden getipt over haar samenwerking met Nick Cave op deze plaat. Dat is dan ook meteen het beste nummer op een wat sombere plaat (maar wat wil je als je in het VK woont). Dit staat ook op mijn fav. Playlist:


De VPRO zond regelmatig rembetikaconcerten uit ’s nachts, live uit obscure keldertjes in Utrecht of zo. Ze waren een povere vervanging voor de lokaaltjes in de haven van Piraeus of andere gruizige gelegenheden langs de Mediterrane kusten, maar de muziek klonk bijzonder authentiek, inclusief het wachten op het juiste niveau van bewustzijn dat door het roken van weed en drinken van alcohol bereikt werd. Ik kan me herinneren dat het een keer 03.00 u werd voordat het gezelschap begon. Sinds ik regelmatig in Athene kom hoor ik de Rembetika weer graag! Dit geeft slechts in bescheiden mate de sfeer weer die ik bedoel, maar om een indruk te krijgen voldoet het:


Lou Reed – Coney Island Baby
Niet Reed’s beste, maar toch altijd nog de moeite waard. In mijn studietijd leerde ik deze plaat kennen:  ik luisterde op een nacht met een vriend naar de radio terwijl wij de wereld bespraken. De DJ vertelde steeds dat Herman Brood onderweg was en wat behartenswaardige dingen zou zeggen en aangezien wij beiden fan waren en die gast in ieder geval altijd amusant was wachtten we tot Brood arriveerde. Dat werd 03.30 u en in de halfslaap waarin ik inmiddels verkeerde hoorde ik dit nummer:


En tot slot nog een jam met de Grateful Dead èn de Almann Brothers Band die ik downloadde. Heerlijke muziek om bij te werken!

2018 photo request:
“The Ear of the Artist”
Send me a photo of your right ear.

IMG_20180921_142524_1
IMG_20180921_142831
p1110589 - kl
P1170184

Work in progress 2018



Kees Koomen 17-01-19 – posted by Ron 20-01-19


Other Studio Playlists in 2018:



All contributions by this author:


2017 #16: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2017 #16: Kees Koomen


http://www.keeskoomen.nl
http://chmkoome.wordpress.com

Ha Ron,

Bedankt weer voor de uitnodiging, het blijft een mooi initiatief! In de loop van het afgelopen jaar draai ik weer meer muziek na een poosje veel verschillende dingen aan mijn hoofd te hebben gehad. Het is allemaal heel behoudend, maar het wordt er met veel plezier weer doorheen gedraaid. Veel van de muziekclips zijn life, omdat  ik het voor het eerst life zag of in concert op video: PJ Harvey in concert in Fourvières, boven de tunnel in Lyon waardoor ik al ettelijke malen naar het zuiden ben gereden. Radiohead in Berlijn wat door ARTE werd uitgezonden. De documentaire over Leonard Cohen op het Isle of Wight zag ik met mijn geliefde  ’s nachts na een avond stappen: het perfecte moment voor een nachtconcert in stressvolle omstandigheden. Het deed denken aan de verhalen over optredens van Griekse Rebeticamuzikanten die ik bj de VPRO hoorde. Die drinken en blowen tot diep in de nacht het juiste moment aanbreekt waarop ze zich langzaam in de muziek laten rollen. Francis Cabrel heb ik tijdens een residency horen spelen in een concert op France 1, daarna kocht ik de CD “Des roses et des orties” waarvan ik de nummers al regelmatig op de radio hoorde. Sindsdien ben ik fan van een soort Franse Bob Dylan.
Wyclef jean hoorde ik de eerste keer bij Tower Records in Jerusalem, ik heb de hele plaat daar afgeluisterd: volkomen nieuw voor me! Wist ik veel dat hij ook al bij de Fugees zat die ik nogal hoog had zitten door de ondogmatische manier waarop ze met Hip-hop omgingen! Spinvis zag ik een aantal keer live, waaronder vorige week in het Paard: verbazingwekkend hoe hij met een fantastische band zijn muziek steeds weer aanpast aan omstandigheden. Deze vroege live-cd, Nieuwegein aan zee, draai ik vaak.
Ruben Bladès heb ik weer tevoorschijn gehaald en ik draai dit met enorm veel plezier. Op de academie en daarna hield ik al van salsa en daarna nog meer toen ik nog zelf in muziek zat en ook latin speelde. Nu merk ik dat ik de verhalende teksten van hem net zo waardeer als die van Cabrel Spinvis en Nick Cave bijvoorbeeld.
Over Vic Chestnut hoorde ik van een collega die inmiddels overleden is. Daarna pikte ik wat nummers op bij een obscure site en heb het meteen gedownload. Toen ik life opnamen zag begreep ik dat hij zwaar gehandicapt was: onbegrijpelijk dat hij zulke nummers er uit krijgt, little fucker! De Beach Boys is gewoon fantastische meegilmuziek als je aan he werk bent, daar hield ik al van toen ik mijn huiswerk zat te maken met radio Veronica aan…

PJ Harvey – The Hope Demolition Project
Radiohead – A Moon Shaped Pool
Nick Cave – The Boatman’s Call
Francis Cabrel – In Extremis Tour
Spinvis – Nieuwegein aan zee
Leonard Cohen – Live at the isle of Wight
Wycleff Jean – The Carnival
The Beach Boys – Pet Sounds / Smiley Smile
Vic Chestnut, Elf Power – Dark Developments
Rubèn Blades – Metiendo Mano


PJ Harvey: The Hope Demolition Project

https://www.youtube.com/watch?v=bkJhCOQaCDc


Radiohead: A Moon Shaped Pool

https://www.youtube.com/watch?v=l31keMMuc6w


Nick Cave: The Boatman’s Call


Francis Cabrel: In Extremis Tour


Spinvis: Nieuwegein aan zee


Leonard Cohen: Live at the isle of Wight

https://vimeo.com/56002315


Wycleff Jean: The Carnival

https://www.youtube.com/watch?v=7CdhWuOC3hA


The Beach boys: Pet Sounds/Smiley Smile


Vic Chestnut, Elf Power – Dark Developments


Rubèn Blades: Metiendo mano

https://www.youtube.com/watch?v=1CfmJb63Kx0

2017 photo request:
1) A photo of the stereo you use in your workspace.
2) To turn it into a ‘real’ studio visit I want to ask you for a 360 degrees panorama photo. Preferably one that also has the floor and the ceiling in it. 

Sound: JVC

WP Photo Sphere (KeesKoomen2017PANO2)




Kees Koomen 21-12-17 – posted by RvdE 21-12-17


Other Studio Playlists in 2017:



All contributions by this author:


2016 #13: Kees Koomen

Find out what artists listen to while they work:

Studio Playlist 2016 #13: Kees Koomen


http://www.keeskoomen.nl
http://chmkoome.wordpress.com/

Ha Ron,
Bij deze de muziek die ik op het moment graag hoor. Ik merk dat ik vaak terug grijp naar dingen die eerder op de lijstjes stonden, maar ik probeer zo origineel mogelijk te zijn in mijn suggesties. Het is allemaal weer erg eclectisch, het komt uit alle hoeken en gaten. Ik luister ook wel heel veel radio en ook verschillende zenders, dan ontwikkel  je een brede smaak. Mijn zoon heeft me ook wel dingen doen waarderen door het veel te draaien: zo’n Muse vond ik een pathetische theatrale herrieband, maar dat draai ik nu toch ook wel. Anyways, here it is:

Alt-J – This is all yours
Muse – Drones
Fleedwood Mac – Live at the BBC
Pink Floyd – Ummagumma
Maceo Parker – Live on planet groove
Natascha Atlas – Gedida
Judy Collins – Paradise
Van Morrison – Astral Weeks
Material – One Down
John Coltrane – Impressions


Alt-J – This is all yours


Muse – Drones


Fleedwood Mac – Live at the BBC

https://www.youtube.com/watch?v=OJWOtL-PZiE


Pink Floyd – Ummagumma


Maceo Parker – Live on planet groove


Natascha Atlas – Gedida


Judy Collins – Paradise


Van Morrison – Astral Weeks


Material – One Down


John Coltrane – Impressions

https://www.youtube.com/watch?v=PfwryAe0k-w

2016 photo request:
Send me a photo of your favorite work shoes.

Shoes: HESSELS



Other Studio Playlists in 2016:



All contributions by this author: